Dyskopatia lędźwiowa kręgosłupa jest najczęstszą przyczyną bólową pacjentów zgłaszających się do naszych gabinetów. Można śmiało powiedzieć, że ok 80° społeczeństwa w wieku powyżej 40 roku życia, a coraz częściej również młodzież przeżyło chociaż raz dolegliwości bólowe w dolnym odcinku kręgosłupa. Czynnikami predysponującymi do powstawaniu dyskopatii jest brak aktywności fizycznej, otyłość, siedzący tryb życia, ciążka praca fizyczna. Wszystkie te czynniki powodują degenerację krążków międzykręgowych, czego następstwem jest osłabienie lub przerwanie pierścienia włóknistego i przesunięcie się jądra miażdżystego. W wyniku tego dochodzi do ucisku struktur nerwowych czego efektem jest ból, który może promieniować dystalnie na całą kończynę dolną aż do stopy.
Wstępnego rozpoznania dokonujemy już na podstawie badania klinicznego i objawów pacjenta, co mówi nam na którym poziomie zlokalizowany jest problem. Z naszego punktu widzenia wszystkie zgłaszane symptomy są bardzo ważne w określeniu rodzaju promieniowania. Podpowiadają nam one o stopniu uszkodzenia struktury nerwowej. Dodatkowymi badaniami powszechnie wykonywanymi są zdjęcia rentgenowskie, ale także tomografia komputerowa oraz rezonans magnetyczny.
Jak wiadomo najmniej inwazyjną i najbezpieczniejszą formą leczenia jest fizjoterapia. Dlatego postęp terapii zależy w dużej mierze od nas samych jak i świadomej współpracy pacjenta, wtedy osiągniemy zamierzony efekt. W tego typu dolegliwościach bardzo ważne jest aby uświadomić pacjentowi jak ważny jest ruch aby dolegliwości nie nawracały. Metod radzenia sobie z dyskopatią mamy wiele zaczynając od metody według McKenziego, Kaltenborna, Mulligana, manipulacji, terapii powięziowej, suchego igłowania kończąc na fizykoterapii.
Zapewne jedną z najbardziej znanych wśród fizjoterapeutów jak i wśród pacjentów jest metoda według McKenziego. Ta metoda to nie tylko przeprosty z którymi jest utożsamiana. Jej koncepcja polega na centralizacji jądra miażdżystego a wiedząc, iż zdecydowana większość osób borykających się z bólem kręgosłupa ma przepuklinę tylną lub jej komponenty to właśnie przeprost w odcinku lędźwiowym będzie ruchem leczniczym. Często konieczne jest także przesuniecie boczne bioder, czy też zastosowanie odpowiednich pozycji odciążających by osiągnąć ustąpienie dolegliwości bólowych lub ich scentralizowanie. Jednak w przypadku przepuklin przednich to ruchy zgięciowe działają leczniczo, dlatego to właśnie wywiad jest bardzo istotny by nadać odpowiedni kierunek terapii. Następnie należy poinstruować pacjenta jak ma wykonywać konkretne czynności życia codziennego w domu i pracy dając mu konkretne zalecenia.
Manipulacje to ulubiona forma terapii wśród pacjentów oczekujących szybkich rezultatów. Niektórzy sceptycznie podchodzą do tej metody ze względu na strach przed charakterystycznym trzaskiem, czyli kawitacją. Dźwięk ten jest związany z rozpraszaniem cząsteczek gazów, co skutkuje zmniejszeniem ciśnienia w jamie. Jego celem jest przywrócenie ruchomości w stawie, relaksacja hipertonicznych mięśni i podwyższenie progu bólowego. Pamiętajmy jednak, że manipulacje to nie przelewki i powinniśmy je stosować w uzasadnionych przypadkach i całkiem świadomie. Dlatego nie każdy pacjent z rozpoznaniem dyskopatii powinien być manipulowany. Bądźmy więc rozważni zanim przystąpimy do tego typu terapii.
Ostatecznym wyjściem, gdy już wszystkie formy zawiodły, a stan pacjenta się nie poprawia jest operacja kręgosłupa. Ważne by nie szukać porad chirurga w nieuzasadnionych przypadkach. Operacja przecież wiąże się z wieloma komplikacjami i nigdy nie będziemy w stu procentach pewni, że dolegliwości znikną. Należy pamiętać o długiej rekonwalescencji po zabiegu oraz zrostach pooperacyjnych, które mogą jeszcze pogorszyć stan pacjenta. Niewątpliwie osoby borykające się z zaburzeniami czucia oraz niemożności kontrolowania okolicy krocza i odbytu, a także z opadającą stopą powinny udać się jak najszybciej na konsultacje neurologiczną.